पावसाळी रात्र होती...

तिच्या आठवणींनी
भिजून चिंब झालेली
प्रेमातुर अशी ती एक
पावसाळी रात्र होती
पावसाच्या थेंबाने
वादळाच्या गार वार्याने
माझ्या देहाला स्पर्श करून
तिच्या सोबतीची साक्ष देणारी
प्रेमातुर अशी ती एक
पावसाळी रात्र होती...
मोकाट सुटलेला वारा
विजेच्या चमकणार्या तारा
छेडत हृदयाच्या धारा
तिचा विरह दूर करण्याचा
प्रयत्न करणारी
प्रेमातुर अशी ती एक
पावसाळी रात्र होती...
तिच्या आठवणींचा
माझ्या हृदयावर सतत
घात चालू असताना
बाहेरच्या नभातली वर्षा
माझ्या नयन नभातून
अश्रूंच्या रूपाने बरसणारी
प्रेमातुर अशी ती एक
पावसाळी रात्र होती...
बाहेर वादळी वारे
वाहत होते
आणि त्याच वेळी
तिच्या विरहाची वेदना
माझ्या नसानसांत
वादळ निर्माण करणारी
प्रेमातुर अशी ती एक
पावसाळी रात्र होती...
त्या पावसाळी रात्री बाहेर
स्मशानशांतता पसरली होती
त्या शांततेच्या रुपात
तिच्या आठवणींना उकरत
माझ्या जीवनात येणार्या
धोक्याची सूचना देणारी
प्रेमातुर अशी ती एक
पावसाळी रात्र होती...

- रवी विश्वासराव (कवी)
(मी माझा असा एकटा! - काव्यसंग्रह)