व्यथा ह्रदयाची

काय सांगू मी तूजला
व्यथा माझ्या वेड्या ह्रदयाची
लागते वेडी आस फार
तुझ्या सोबत क्षणांची
तुझ्या मुखातून जणू
झरा शब्दांचा वाहतो
पायाखाली चालताना
सडा फुलांचा सांडतो
तुझ्या स्पर्शातच जणू
बाण विजेचा लागतो
तुझ्या केसातच जणू
चंद्र आधार मागतो
तुझा विरहग भारी
सये सोसवेना मला
तुझ्या आठवणी घुसवी
माझ्या काळजात भाला
तुझा विरहग सखे
माझे काळीज फाडतो
विरहाचा प्रत्येक क्षण
अश्रू माझ्या डोळ्यात सांडतो
सोबतीत तुझ्या क्षणात
पुरे आयुष्य मी जगतो
विरहाच्या एका क्षणात
पुन्हा पुन्हा मी मरतो
माझ्या काव्यातून सखे
मी तुझे रुप साकारतो
जणू तुझ्या रुपाची प्रतिमा
माझ्या ह्रदयात उभारतो
सांगून व्य्था ही ह्रदयाची
प्रेम व्यक्त मी करतो
सखे नीट विचार कर पुन्हा
काळ हा असाच सरतो....
काळ हा असाच सरतो.....

(मीच माझा असा एकटा!-काव्यसंग्रह)
रवि विश्वासराव (कवी)